Το ποδόσφαιρο στο Λεκανοπέδιο

Στιγμιότυπα από την ιστορία του ποδοσφαίρου στο Λεκανοπέδιο της Αττικής από τις απαρχές της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών (Ε.Π.Σ.Α.) και όχι μόνον. Σωματεία, διοργανώσεις, αξιοσημείωτα και παράξενα. Σύλλογοι και παίκτες που έγραψαν τη δική τους ιστορία στις τοπικές κατηγορίες αλλά και στις Εθνικές κατηγορίες.

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Οι «μικροί» Πανιώνιοι του Λεκανοπεδίου (3)

Ο Πανιώνιος ή «Ελπίς» Ν. Ιωνίας

Την προπολεμική περίοδο η Νέα Ιωνία υπήρξε μια από τις προσφυγουπόλεις της Αθήνας, στις οποίες το ποδόσφαιρο αποτέλεσε ένα καταφύγιο της προσφυγικής νεολαίας. Από τις διάφορες γειτονιές της συνοικίας ξεπηδούσαν διάφορες εφήμερες ομάδες που αγωνίζονταν στις αλάνες που υπήρχαν στις αχανείς άχτιστες εκτάσεις της περιοχής. Κατά τη δεκαετία του ’30 οι ομάδες ήταν αρκετές και αγωνίζονταν στον όμιλο Νέας Ιωνίας του πρωταθλήματος ανεξαρτήτων σωματείων. Από αυτά τα σωματεία έπειτα από διαδοχικές συγχωνεύσεις ή διασπάσεις προέκυψαν οι μετέπειτα γνωστές επίσημες ομάδες που δρουν σήμερα ή έδρασαν παλιότερα στην πόλη: Ελευθερούπολη, Ένωσις Ν. Ιωνίας, Νεάπολη, Καλογρέζα, Σαφράμπολη, Ίκαρος, Όμιλος Φιλάθλων και Α.Ο.Ν. Ιωνίας. Η παλιότερη ποδοσφαιρική ομάδα που αναφέρεται στο προάστιο, όταν ακόμα έφερε το παλιό όνομα «Ποδαράδες», είναι ο Παμμικρασιατικός Σύνδεσμος Νέων, ο οποίος τον Ιούνιο του 1926 προσκάλεσε σε αγώνα τον Αθλητικό Σύλλογο Κηφισιάς από τον οποίο ηττήθηκε με 0-2. Από το προσφυγικό σωματείο ξεχώρισαν ο αρχηγός Συμεωνίδης και ο τερματοφύλακας Γιαμπάνης (εφ. Αθλητικός Κόσμος, 7/6/1926).

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Το "Κύπελλο ΟΧΙ" του 1945

Το Κύπελλο Αθηνών "28ης Οκτωβρίου" 1945




Στην αρχή της σεζόν 1945-46 ο Παναθηναϊκός ήταν σε κόντρα με τη διοίκηση της ΕΠΣΑ και αποφάσισε να προχωρήσει σε μια διασπαστική κίνηση. Τον Οκτώβριο του 1945 σε συνεργασία με 14 φιλικούς του αθηναϊκούς συλλόγους, την «παράταξη ΠΑΟ» όπως την αποκάλεσε ο αθλητικός τύπος, δημιούργησε την «Ένωση Συνεργαζομένων Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών» ή «Ποδοσφαιρική Ένωση Αθηνών», η οποία στεγαζόταν στα γραφεία του ΠΑΟ και συγκροτήθηκε προσωρινά σε σώμα με πρόεδρο τον Ανδρέα Σπανό. Τα συνεργαζόμενα σωματεία προκήρυξαν το «Κύπελλον 28ης Οκτωβρίου 1940-45 ΟΧΙ» ή «Κύπελλο ΟΧΙ» για συντομία που αναφέρεται και ως «Κύπελλο Αθηνών». Τα σωματεία που μετείχαν ήταν 14: Παναθηναϊκός, Απόλλων, Αθηναϊκός, Αστέρας Αθηνών, Α.Ε. Αγίου Δημητρίου (ο μετέπειτα ΑΟ Δάφνης), Αρίων Κολωνακίου, Καλλιθαϊκός, Α.Ε. Χαλανδρίου, Αττικός Κολωνού, Δάφνη Αθηνών, Ατρόμητος Αθηνών, Βικτώρια Ρούφ, Ολυμπιάς Ομονοίας και Γουδί. Αρχικά είχε δηλωθεί και η Αθηναΐς Κυψέλης, η οποία δεν μετείχε στην κλήρωση. Επίσης, το ιστορικό σωματείο Γουδί, αν και τοποθετήθηκε στην κληρωτίδα, δεν κατέβηκε στους αγώνες. Αυτό ήταν το τυπικό κύκνειο άσμα της ιστορικής αθηναϊκής ομάδας, η οποία μεταπολεμικά δεν κατάφερε να αναδημιουργηθεί.


Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Οι «μικροί» Πανιώνιοι του Λεκανοπεδίου (2)

Από το Φοίνικα στον Πανιώνιο Καλλιθέας




Ο «Φοίνικας» Καλλιθέας λειτουργούσε ως ανεξάρτητος σύλλογος από τα προπολεμικά χρόνια αλλά επίσημα ιδρύθηκε το 1947. Έχει χρώματα πράσινο-άσπρο-μαύρο και σήμερα αγωνίζεται στο «Δημοτικό Γήπεδο Παραλίας Τζιτζιφιών», χωρητικότητας 700 θεατών. Ο Φοίνικας δεν συμμετείχε στη συγχώνευση του 1966 που δημιούργησε τον Γ.Σ. Καλλιθέα και ακολούθησε δική του πορεία. Από το 2008-09 αγωνίζεται στη Γ΄ κατηγορία της Ε.Π.Σ. Αθηνών. Το 2013 τερμάτισε 13ος με 16β και 21-81 γκολ, που είναι η χειρότερη θέση των τελευταίων 50 ετών της ιστορίας του. Όμως, πριν από 20 χρόνια περίπου είχε παρουσία στη Δ΄ Εθνική για αρκετά χρόνια. Στα αξιοσημείωτα από το παρελθόν είναι πως από το 1996 ως το 2004 είχε μετονομαστεί σε «Πανιώνιο Καλλιθέας», είχε αλλάξει τα χρώματά του σε κυανέρυθρα και αποτελούσε θυγατρική ομάδα της ΠΑΕ Πανιώνιος. Ας δούμε την πορεία του.

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Οι «μικροί» Πανιώνιοι του Λεκανοπεδίου


Ο Πανιώνιος Καισαριανής
(γράφει ο Θοδωρής Μπελίτσος)

Στις προσφυγικές συνοικίες του Λεκανοπεδίου Αττικής δημιουργήθηκαν κατά καιρούς αθλητικοί και ποδοσφαιρικοί σύλλογοι, με ονόματα δηλωτικά της προέλευσης των ιδρυτών τους, όπως: Ιωνία, Ιωνικός, Σμυρναϊκός, Μικρασιατική, Αρμενική, Ένωση Ποντίων αλλά και Απόλλων, Πανιώνιος, λόγω της αίγλης που είχαν τα δύο κορυφαία σωματεία της Σμύρνης μεταξύ των προσφυγικών πληθυσμών. Οι περισσότεροι από τους συλλόγους αυτούς ήταν εφήμεροι ανεξάρτητοι σύλλογοι. Ελάχιστοι κατάφεραν να επιβιώσουν και να ενταχθούν ως επίσημα σωματεία στις Ε.Π.Σ. Αθηνών ή Πειραιά και να επιβιώσουν ως τις ημέρες μας. Έχει ενδιαφέρον να ρίξουμε μια ματιά στους «μικρούς» Πανιώνιους που εμφανίστηκαν στο λεκανοπέδιο κατά καιρούς ξεκινώντας από τον Πανιώνιο της Καισαριανής που φέτος αγωνίστηκε στον όμιλο Β1΄ της ΕΠΣΑ.

Την προπολεμική περίοδο στην προσφυγούπολη της Καισαριανής υπήρχαν οι ανεπίσημες ομάδες «Μικρασιατικός» το 1930 και «Σμυρναϊκός» το 1934. Μετείχαν στο τοπικό πρωτάθλημα ανεξαρτήτων και αγωνίζονταν στο γήπεδο Νήαρ Ηστ. Στο Σμυρναϊκό έπαιζαν οι Μπουτζαλής (τερμ.), Στεφανίδης, Κολιδάκης, Μιράλης, Ασέας, Σκαφίδας, Παπαδόπουλος, Κευγάς, Μηνάς, Σάμιος, Φιλιππίδης, Πλατής. Το 1946 παλιοί παίκτες και παράγοντες του Σμυρναϊκού ίδρυσαν τον «Π.Α.Ο. Πανιώνιος». Αρχικά αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα ανεξαρτήτων συλλόγων και από το 1949 στη Δόκιμη κατηγορία. Τη σεζόν 1954-55 εντάχθηκε στη Δ΄ κατηγορία της ΕΠΣΑ. Τη χρονιά αυτή στην ομάδα αγωνίζονταν οι: Χαραλαμπίδης (τερμ.), Κανονιέρης, Κλίκας, Κρητικός, Κικής, Χατζηαπαύλος, Καζάντζας, Καμάκος, Φακιριάδης, Λαλάκης, Τσουράπας, Δερέβεης, Πούρας. Σταδιακά ανέβηκε τις κατηγορίες και το 1958-59 από την Β2 προβιβάστηκε στην Β1 που ήταν η τρίτη αθηναϊκή κατηγορία. Το 1962, έπειτα από κάποια αναδιάρθρωση, βρέθηκε στην Α2΄ που επίσης ήταν η τρίτη κατηγορία. Το 1965-66 διεκδίκησε μέχρι τέλους την άνοδο στην Α1΄, την οποία έχασε για ένα βαθμό.