Το ποδόσφαιρο στο Λεκανοπέδιο

Στιγμιότυπα από την ιστορία του ποδοσφαίρου στο Λεκανοπέδιο της Αττικής από τις απαρχές της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών (Ε.Π.Σ.Α.) και όχι μόνον. Σωματεία, διοργανώσεις, αξιοσημείωτα και παράξενα. Σύλλογοι και παίκτες που έγραψαν τη δική τους ιστορία στις τοπικές κατηγορίες αλλά και στις Εθνικές κατηγορίες.

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

«Φονέας των Γιγάντων»

εφ. Βραδυνή, 23-7-1930.
Φωστήρας Ταύρου

(Γράφει ο Θοδωρής Μπελίτσος)

Ο Φωστήρας ιδρύθηκε το 1926 από μια παρέα ποδοσφαιρόφιλων της συνοικίας των Νέων Σφαγείων, όπως ονομαζόταν τότε, του σημερινού Ταύρου. Οι ιδρυτές του ήταν προσφυγόπουλα. Εμπνευστής του ονόματος και των κιτρινόμαυρων χρωμάτων της ομάδας ήταν ο Χρήστος Χατζόπουλος, ο οποίος ήταν από την Πόλη και σκέφτηκε να του δώσει τα βυζαντινά χρώματα και το όνομα ενός ελληνικού σωματείου Β΄ κατηγορίας που υπήρχε εκεί. Γενικός αρχηγός και κινητήριος μοχλός υπήρξε ο Γ. Βάβουλας, στον οποίο οφείλεται η αλματώδης ανάπτυξή του και η καθιέρωσή του ως βασικού αθλητικού σωματείου της συνοικίας μαζί με τους Οδ. Χριστοφίδη, Κ. Μαυρόπουλο. 



19 Αυγ. 1923. Σπάνια αφίσα τελικών αγώνων Β΄ κατηγορίας
στην Κων/πολη: Ήφαιστος-Φωστήρ, Ταταύλα-Πέρα

Ο πρώτος γνωστός αγώνας του συλλόγου έγινε στις 30 Ιανουαρίου 1927 με αντίπαλο τον Ατρόμητο Νεαπόλεως (Εξαρχείων) και έληξε 2-2. Αναφέρεται σχετικά: «Εις το παρά τα Σφαγεία γήπεδον συνηντήθησαν αι ομάδες Ατρόμητος (Νεαπόλεως) και Φωστήρ (Σφαγείων). Μετά ένα ωραίον αγώνα ανεδείχθησαν ισοπάλοι με τέρματα 2-2».

"Αθλητική Φωνή",  5-3-1956
Σύντομα ξεχώρισε μεταξύ των ανεξάρτητων σωματείων της Αθήνας και ως το 1930 που εντάχθηκε στην ΕΠΣΑ είχε πετύχει 32 νίκες, 3 ισοπαλίες και μόνο μία ήττα, με συνολικά γκολ 119-26. Την πρώτη και μοναδική του ήττα ως ανεξάρτητος γνώρισε από την συντοπίτισσα και ανταγωνίστριά του ΑΕ Νέων Σφαγείων στις αρχές του 1930 με 2-1. Ως τότε ήταν αήττητος. Τη σεζόν 1930-31 εντάχθηκε στην Γ΄ ΕΠΣΑ αποκτώντας σημαντικό προβάδισμα έναντι των υπολοίπων συλλόγων της συνοικίας, που εκτός από την ΑΕΝ ήταν ο Ατρόμητος Σφαγείων και ο Νέος Αστήρ, τα οποία σταδιακά αδράνησαν και απορροφήθηκαν από το Φωστήρα. Το 1939 πήρε τον τίτλο της Γ΄ και ανέβηκε στη Β΄, στην οποία τον βρήκε ο πόλεμος.

Στην Α΄ Εθνική, 1971-72.
Μεταπολεμικά εντάχθηκε στην Α΄ κατηγορία, στην οποία όχι μόνο καθιερώθηκε αλλά από την πρώτη κιόλας σεζόν 1945-46 διεκδίκησε τον τίτλο ως το τέλος, τερματίζοντας δύο μόλις βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια ΑΕΚ. Άλλη μια καλή σεζόν είχε το 1948-49, όταν τερμάτισε στην 3η θέση, με προπονητή τον Κώστα Νεγρεπόντη. Την ίδια χρονιά έφτασε ως τα προημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος, όπου στις 21 Φεβρουαρίου 1949 αντιμετώπισε στα ίσα τον Ολυμπιακό στο Φάληρο. Προηγήθηκε 1-0 στο α΄ ημίχρονο με γκολ του Δημητσάνα στο 31΄ και 2-1 στο 72΄ με γκολ του Γιαλαμπίδη. Κράτησε την πρωτοπορία ως το 85΄ και ενώ στη συνέχεια  βρέθηκε να χάνει με 2-3, κατάφερε να ισοφαρίσει στο 90΄ με τον Γιαλαμπίδη οδηγώντας το ματς στην παράταση, όπου το σκορ δεν άλλαξε. Τελικά, ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στον επαναληπτικό αλλά η μαχητικότητα του Φωστήρα έμεινε στην ιστορία. Ήταν η ομάδα των Λαμψίδη (τερμ.), Μαντέλλου, Ζαρρέ, Τσαλαβούτα, Χατζηιωάννου, Μυλωνάκη, Πιλάτου, Δημητσάνα, Σπύρου Γιαλαμπίδη, Τσισκάκη και του νεαρού τότε Θανάση Μπέμπη, τον οποίο εντόπισε και απέκτησε στη συνέχεια ο Ολυμπιακός. Εκείνη τη σεζόν ακούστηκε για πρώτη φορά η φράση «Φωστήρας, φονέας των γιγάντων» που από τότε συνοδεύει την ομάδα του Ταύρου ως χαρακτηριστικό προσωνύμιο. Στις 17 Ιουνίου 1949 οι παίκτες και οι παράγοντες του συλλόγου γιόρτασαν τη λήξη της επιτυχημένης σεζόν σε ταβέρνα στη Νέα Κηφισιά. Κατά τη διάρκεια της γιορτής ο γραμματέας του συλλόγου Μανίκας απήγγειλε ένα ποίημα, στο οποίο αποκάλεσε τον
Φωστήρα «Φονέα των γιγάντων» εν μέσω χειροκροτημάτων από τους φίλους του συλλόγου.


Ο Φωστήρ για όλους είναι λαμπρό στολίδι, θείο

είναι από τα πιο αρχαία με ιστορία σωματείο.

Στην αρχή δειλά εμπήκε μεσ’ σε γήπεδα μεγάλα

και κατάπιε τόσες πίκρες και ακόμα τόσα άλλα.

Μα ποτέ δεν απελπίσθη κι’ εξελίχθη τέλος πάντων

όπως όλοι ομολογήσαν σε Φονέα των γιγάντων.


Τα επόμενα χρόνια παρέμεινε ανταγωνιστικός και το 1955-56 πέτυχε τη μεγαλύτερη διάκριση της μέχρι τότε ιστορίας του, όταν αναδείχθηκε δευτεραθλητής Αθηνών. Προκρίθηκε στην προκριματική φάση του πανελλήνιου πρωταθλήματος, όπου πήρε την 4η θέση στον όμιλό του. Την ομάδα αποτελούσαν οι: Βαγγέλης Παυλίδης (τερμ.), Κρεμμύδας, Λιόλιος, Εξαπηχίδης, Κώστας Μαστρογιαννόπουλος, Δημήτρης Αϊδινιώτης, Τάσος Ανδρέου, Αποστολόπουλος, Βαφειάδης, Κορωναίος και Χατζηδήμου. Με τη δημιουργία των εθνικών κατηγοριών ο «Φονέας» εντάχθηκε στη Β΄ Εθνική, όπου αγωνίστηκε τις περισσότερες σεζόν της νεότερης ιστορίας του. Κατάφερε να αγωνιστεί και στην Α΄ Εθνική, την πρώτη φορά για τρεις σεζόν (1960 ως 1963) και τη δεύτερη για τέσσερις (1970 ως 1974). Μάλιστα κατέχει μια από τις πρωτιές της Α΄ Εθνικής. Συγκεκριμένα στις 26 Νοεμβρίου 1961, κατά την 9η αγωνιστική της σεζόν 1961-62, ο Μπάμπης Χατζηδήμου πέτυχε το πρώτο γκολ με απευθείας κτύπημα κόρνερ στην ιστορία της Α΄ Εθνικής, στη νίκη επί της Καλαμαριάς με 5-1. Θύμα ο τερματοφύλακας Τσίρος. Άλλο ένα εντυπωσιακό ρεκόρ ήταν τα επτά γκολ του Δημήτρη Ρεμούνδου στη νίκη με σκορ-ρεκόρ 10-0 επί της Θήβας στις 26/1/1970 για το πρωτάθλημα Β΄ Εθνικής με προπονητή τον Κώστα Λινοξυλάκη. Από την άλλη υπήρξε το θύμα του μεγαλύτερου σκορ στην Α΄ Εθνική, όταν ηττήθηκε με 11-0 από τον Ολυμπιακό στις 3 Μαρτίου 1974.

"Αθλητική Ηχώ", 18-6-1949
Τη δεκαπενταετία αυτή στην ομάδα του Ταύρου κυριάρχησε η φυσιογνωμία του Γιώργου Δεϊμέζη που υπήρξε διεθνής και αγωνίστηκε ως τα 38 του χρόνια στο σύλλογο (1956-1974). Άλλοι σημαντικοί παίκτες, πολλοί από τους οποίους μεταπήδησαν σε άλλους συλλόγους ενώ υπήρξαν διεθνείς με διάφορες εθνικές ομάδες, ήταν: Παναγιώτης Βεντούρης (220 συμμετοχές Α΄ Εθνικής με Φωστήρα, ΑΕΚ, 1961-1972), Δημήτρης Ρεμούνδος (πρώτος σκόρερ Β΄ Εθνικής 1970 με 20 γκολ, μεταγράφηκε στο Αιγάλεω, διεθνής προολυμπιακής ομάδας), Κώστας Ελευθεράκης (330 συμμετοχές με Φωστήρα, ΠΑΟ, ΑΕΚ), Σταύρος Τσώχος, Θανάσης Ρέλλης (διεθνής προολυμπιακής ομάδας, έπαιξε σε Πανιώνιο, ΟΦΗ), Νίκος Βολίκας, Αντώνης Κοντοπαντελής, Ντίνος Κατάνιας, Κώστας Αβαγιαννέλης, Γιώργος Φακής (τερμ.), Μιχάλης Συνανίδης, Καπίρης, Γιάννης Νάτσης, Μπάμπης Χάτζος, Ανδρέας Καρακίδης, Μπάρτζης, Χριστοδούλου, Αλβέρτος κ.ά.

Γιώργος Δεϊμέζης

Θανάσης Ρέλλης



Μετά την ακμαία εκείνη περίοδο ο σύλλογος ακολούθησε φθίνουσα πορεία: Β΄ Εθνική ως το 1983, Γ΄ Εθνική ως το 1987, Δ΄ Εθνική και τελικά επιστροφή στην ΕΠΣΑ. Όμως, στο διάστημα αυτό είχε τρεις διακρίσεις στο Κύπελλο για να επιβεβαιώσει τον τίτλο του «Φονέα», με σημαντικότερη το 1976-77, όταν με προπονητή τον Ανδρέα Παπαεμμανουήλ έφτασε ως τα ημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από τον ΠΑΟΚ. Συναρπαστικές ήταν και οι δυο πορείες ως τα προημιτελικά, το 1975-76, όταν αποκλείστηκε δύσκολα από την ΑΕΚ με 0-1 και το 1978-79 όταν σε διπλά ματς αποκλείστηκε από τον Ολυμπιακό στην παράταση (2-2, 2-3 οι δύο αγώνες). Φέτος πέτυχε μια ακόμα έκπληξη αποκλείοντας τον Πανιώνιο σε διπλούς αγώνες (1-0, 1-2). Παίκτες που ανέδειξε τα νεότερα χρόνια ήταν οι Μιχάλης Γεροθόδωρος, Κώστας Μπάκης, Χρήστος Πετρινιώτης, Φακής νεώτερος (τερμ.), Γιάννης Κοντοές κ.ά.

Στην Α' Εθνική το 1973 περίπου



Τα χρόνια της επανόδου του στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο κατέκτησε τρεις φορές το Κύπελλο ΕΠΣΑ (2006, 2007, 2012). Κάποιες χρονιές κατάφερε να ανεβεί ξανά στις επαγγελματικές κατηγορίες φθάνοντας ως τη Β΄ Εθνική αλλά τα οικονομικά προβλήματα λύγισαν την ομάδα. Πιο χαρακτηριστική η σεζόν 2003-04, όταν τερμάτισε 4ος στη Β΄ Εθνική και τελικά υποβιβάστηκε λόγω χρεών στη Δ΄. Μια νέα προσπάθεια γίνεται την τρέχουσα σεζόν που αγωνίζεται στη Γ΄ και φαίνεται να κερδίζει την άνοδο στη νέα Β΄ Εθνική.

  

Θοδωρής Μπελίτσος

Απρίλιος 2013

Πηγές:

Αρχεία εφημερίδων Εθνικής Βιβλιοθήκης και Βουλής των Ελλήνων.

Αρχείο εφημερίδας «Αθλητική Ηχώ».

Νίκος Δημ. Νικολαΐδης, Εκεί, εκεί, στη Β' Εθνική, 2011.

Νίκος Νικολαΐδης, Απ' τη Γ΄ Εθνική στο Περιφερειακό (1965-2012), Αθήνα 2012.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου