Το ποδόσφαιρο στο Λεκανοπέδιο

Στιγμιότυπα από την ιστορία του ποδοσφαίρου στο Λεκανοπέδιο της Αττικής από τις απαρχές της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών (Ε.Π.Σ.Α.) και όχι μόνον. Σωματεία, διοργανώσεις, αξιοσημείωτα και παράξενα. Σύλλογοι και παίκτες που έγραψαν τη δική τους ιστορία στις τοπικές κατηγορίες αλλά και στις Εθνικές κατηγορίες.

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Αθηναϊκός -Δόξα: Η "αιώνια" κόντρα του Βύρωνα ξαναζεί! ( α΄ μέρος)

(Γράφει ο Νίκος Καρβελέας)

ΠΡΟΣΟΧΗ: Παρακαλούμε για τον σεβασμό των πνευματικών δικαιωμάτων των συντελεστών του ιστολόγιου. Μπορείτε να δανειστείτε τα στοιχεία που παραθέτουμε, αρκεί να κάνετε αναφορά της πηγής και του συγγραφέα.

Στον ομαδικό αθλητισμό, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα "ιδιαίτερα" στοιχεία του, είναι οι κόντρες μεταξύ των γειτονικών σωματείων. Πολύ περισσότερο αυτό συμβαίνει στο λαϊκότερο άθλημα, το ποδόσφαιρο. Μάλιστα κάποιοι λένε ότι όσο χαμηλότερη είναι η κατηγορία και όσο στενότερος ο τοπικός χαρακτήρας των ομάδων, τόσο είναι και εντονότερη η αντιπαλότητα.
       Μία από τις γνωστότερες τέτοιες κόντρες στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι οι  δύο αυτές ομάδες ποτέ τους δε συναντήθηκαν στην Α΄ Εθνική, είναι   αυτή ανάμεσα στον Αθηναϊκό και στη Δόξα, ή στη Δόξα και στον Αθηναϊκό, εαν το προτιμάτε έτσι.
          Η πρώτη επίσημη  ποδοσφαιρική παρουσία στο Βύρωνα ήταν  η ΑΕ Νέας Ελβετίας, με αριθμό μητρώου Ε.Π.Ο. 140, η οποία συμμετείχε το 1940 στο τότε πρωτάθλημα της Γ΄Αθηνών, το οποίο διακόπηκε άδοξα με τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο...   Ως επίσημο έτος ίδρυσης η Νέα Ελβετία ανέφερε το 1939, ενώ για να τονίσει τον προσφυγικό χαρακτήρα της, είχε κιτρινόμαυρα χρώματα.

        
Το πρώτο μεταπολεμικό πρωτάθλημα του 1945-46 βρίσκει τη Νέα Ελβετία να καταλαμβάνει την έβδομη θέση στη Γ΄ Αθηνών. Η δημιουργία  γηπέδου στο Βύρωνα δίνει ώθηση στην ομάδα και το καλοκαίρι του 1949 τερματίζει δεύτερη στη Γ΄ Κατηγορία και ανεβαίνει στη Β΄Αθηνών. Η αμέσως επόμενη ποδοσφαιρική περίοδος 1949-50, είναι σημαδιακή για το ποδόσφαιρο του Βύρωνα :
      Κατ'αρχήν, η "Δόξα Βύρωνος" (έτος ίδρυσης 1945 και αριθμός μητρώου Ε.Π.Ο. 246) κάνει την παρθενική της επίσημη εμφάνιση στη Γ΄ ΕΠΣΑ το 1949. Επίσης, ο "αριστοκράτης"  Αθηναϊκός (έτος ίδρυσης 1917 και αρ. μητρώου Ε.Π.Ο. 5, στο τέλος της περιόδου το καλοκαίρι του '50, μετά από μία απογοητευτική χρονιά στην Α΄ Αθηνών, όπου τερμάτισε τελευταίος και υποβιβάσθηκε στη νεοδημιουργηθείσα Α2΄ Κατηγορία, συγχωνεύεται με τον τότε ανεξάρτητο Πανθησειακό στην προσπάθειά του να αποκτήσει επιτέλους γηπεδική στέγη...  Την ίδια περίοδο, όμως, η ΑΕ Ν. Ελβετίας συνεχίζοντας την ανοδική της πορεία κατέλαβε την 3η θέση στη Β΄ Αθηνών, κερδίζοντας τη συμμετοχή της κι αυτή στην Α2 Κατηγορία.
       Ο Αθηναϊκός και η Ν. Ελβετία, μετά από δύο περιόδους χωρίς κάτι το ιδιαίτερο στην Α2΄, αποφασίζουν το καλοκαίρι του 1952 να ενωθούν "εις σαρκαν μίαν", δημιουργώντας τον "Αθηναϊκό Ν. Ελβετίας", ή αλλιώς ΑΘ-ΝΕ, όπως τον αναφέρουν οι παλαιότερες αθλητικές εφημερίδες. Χρώματα και έμβλημα της νέας ομάδας είναι τα κίτρινα της Ν. Ελβετίας και τα κόκκινα και το πλατανόφυλλο του Αθηναϊκού. Την ίδια εποχή, η Δόξα Βύρωνα εξακολουθεί να αγωνίζεται στη Γ΄ ΕΠΣΑ, παρουσιάζοντας σταθερά ανοδική πορεία.
        Αν και στην επόμενη περίοδο (1952-53)  οι δύο σύλλογοι δεν παρουσίασαν κάτι το ενδιαφέρον, στη σεζόν 1953-54 και οι δύο ομάδες του Βύρωνα παρουσιάζονται ιδιαίτερα ισχυρές: Ο Αθηναϊκός στην Α2 τερματίζει τρίτος πίσω από το δεύτερο Έσπερο Καλλιθέας και το πρώτο Αιγάλεω, οι οποίοι ανέβηκαν στην Α΄ Αθηνών και η Δόξα τερματίζοντας τέταρτη στη Γ΄ ΕΠΣΑ ανεβαίνει πανηγυρικά στη Β΄.
        Το καλοκαίρι του 1955 βρίσκει τον Αθηναϊκό να παίρνει τη ρεβάνς από τον Έσπερο, κερδίζοντάς τον δύο φορές, 1-0 και 2-1 στον αναχρονιστικό θεσμό της διαβάθμισης. Έτσι, αφού πρωτύτερα είχε βγει πρωταθλητής στην Α2, κερδίζει επάξια την άνοδο στην "πρώτη τη τάξει" κατηγορία της Αθήνας αλλά και ουσιαστικά όλης της ποδοσφαιρικής Ελλάδας. Ο Αθηναϊκός τα επόμενα τέσσερα χρόνια αγωνίζεται στην Α΄ Αθηνών, τερματίζοντας από έκτος έως όγδοος. Παράλληλα, αυτά τα χρόνια η Δόξα σιγά σιγά γίνεται υπολογίσιμο μέγεθος στη Β΄ (ή Β1 όπως μετονομάσθηκε) κατηγορία.
       Η ίδρυση της Α΄Εθνικής προκαλεί μεγάλες αλλαγές και στις υπόλοιπες κατηγορίες: Ο Αθηναϊκός τοποθετείται στην υποβαθμισμένη Α΄ Αθηνών έχοντας αξιοπρόσεκτη πορεία, χωρίς όμως να καταφέρει να κερδίσει τη συμμετοχή του στην "τελική φάση" για την άνοδο στην Α΄Εθνική, ενώ η Δόξα αν και το καλοκαίρι του 1960 τη βρίσκει να τερματίζει δεύτερη στην Α2, θα παραμείνει και την επόμενη χρονιά στην ίδια κατηγορία. Και στο 1960-61 ο Αθηναϊκός δεν καταφέρνει να προκριθεί στην επόμενη φάση για άνοδο στην Α΄Εθνική, ενώ η Δόξα κερδίζει την άνοδό της στην Α1, μια νέα κατηγορία που δημιουργείται ανάμεσα στην Α΄ Αθηνών και στην Α2.
         Στην περίοδο 1961-62, ο Αθηναϊκός τερματίζοντας πέμπτος στην Α΄ Αθηνών, κερδίζει επιτέλους το δικαίωμα συμμετοχής στην τελική φάση, όπου εκεί καταλαμβάνοντας την πέμπτη θέση επί οκτώ ομάδων στον πρώτο από τους δέκα ομίλους, προβιβάζεται στη νεοδημιουργηθείσα Β΄ Εθνική. Στην Α1 κατηγορία, όλες (!) οι ομάδες προβιβάσθηκαν στην Α΄ΕΠΣΑ.
        Ο Αθηναϊκός στην παρθενική χρονιά της μόνιμης Β΄ Εθνικής, δεν καταφέρνει να παραμείνει σε αυτήν, τερματίζοντας δέκατος επί δεκαπέντε ομάδων στον πρώτο από τους τέσσερεις ομίλους. Στον αντίποδα, η Δόξα καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση στην Α΄Αθηνών, πίσω από τον πρώτο Ηλυσιακό, ανεβαίνει στη Β΄ Εθνική και παίρνει για το 1963 τα ποδοσφαιρικά πρωτεία στην πόλη του Βύρωνα! Ούτε η Δόξα, όμως, μπόρεσε να "στεριώσει" τότε στη Β΄ Εθνική, τερματίζοντας και αυτή στη δέκατη θέση του 1ου ομίλου... Ο Αθηναϊκός τερματίζει τέταρτος στην Α΄ ΕΠΣΑ, ώστε η επόμενη περίοδος 1964-65 να σηματοδοτεί τις πρώτες επίσημες αναμετρήσεις των δύο ομάδων!
      Η χρονιά ήταν κακή και για τους δύο, καθώς Αθηναϊκός και Δόξα τερμάτισαν στην 10η και 11η θέση αντίστοιχα, χωρίς όμως συνέπειες υποβιβασμού, αλλά η Δόξα κέρδισε τον Αθηναϊκό και στους δύο γύρους με σκορ 2-1 και 3-1. Η επόμενη περίοδος 1965-66 τελειώνει θριαμβευτικά για τον Αθηναϊκό, ο οποίος τερματίζει δεύτερος επί δεκαπέντε ομάδων και ανεβαίνει στην Γ΄Εθνική κατηγορία! Η Δόξα κάνει μια μέτρια χρονιά και καταλαμβάνει την ενδέκατη θέση. Στους αναμεταξύ τους αγώνες, στον πρώτο γύρο ο Αθηναϊκός κέρδισε 2-1, ενώ ο αγώνας του δευτέρου γύρου τελείωσε ισόπαλος 1-1, μέσα σε πάρα πολλά επεισόδια.
     Το καλοκαίρι του 1967, ο Αθηναϊκός τερματίζει πέμπτος στον πρώτο όμιλο της Γ΄ Εθνικής επί δέκα ομάδων και η Δόξα  δωδέκατη επί δεκατεσσάρων ομάδων στην Α΄ΕΠΣΑ. Αυτά, όμως, δεν έχουν καμία σημασία, καθώς οι κοσμογονικές αλλαγές που φέρνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο ο τότε πανίσχυρος Γ.Γ.Αθλητισμού Κων/νος Ασλανίδης, τοποθετούν και τα δύο σωματεία του Βύρωνα στην Α΄ Αθηνών. Τότε δημιουργείται και o "Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Βύρωνος" από την υποχρεωτική συγχώνευση της "Αστόρια Ζωοδόχου Πηγής" και του "Φοίβου Βύρωνα", ο οποίος το 1977 μετονομάσθηκε σε "ΑΟ Βύρωνα".
                                                                                                                                (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)
  • Πηγές: Νίκος Δημ. Νικολαΐδης "Εκεί-εκεί, στη Β΄ Εθνική" & "Απ' τη Γ΄ Εθνική στο Περιφερειακό, 1965-2012", Ελληνική Βικιπαίδεια, Αρχείο "Αθλητικής Ηχούς"
      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου